Winterlouwtje
Het is een lief boompje; het winterlouwtje. Oktober is een mooie maand om weer eens goed naar alle soorten fruit te kijken in de adoptieboomgaard. Gewapend met een plattegrond waar de namen op staan van al die super ouderwetse fruitrassen is het voor mij elk jaar weer een bron van verbazing. Waar komen al die soorten toch vandaan?
Als je thuis op internet de eigenschappen van de fruitsoorten apart opzoekt, valt het op dat er zo veel stoofperen en stoofappels zijn. Het zijn soorten die in de kelder of in de schuur goed bewaarbaar zijn en die na korte of langere tijd koken pas eetbaar zijn. Ergens wel logisch omdat er vroeger geen koelcellen waren om handappels lang te bewaren. Je kan nu dankzij allerlei slimme bewaartechnieken, en niet te vergeten de import uit andere landen, het hele jaar door handappels kopen. Vroeger was er alleen het stooffruit uit de schuur.
Het winterlouwtje is een stoofpeertje. De boom die met zijn belagers op de foto staat, hangt vol met kleine winterlouwtjes. De naam wijst op de maand januari; de louwmaand. Volgens het alleswetende net is de peer dan pas goed te stoven.