Nederland en de Klimaatcrisis

Nederland wordt geteisterd door heel veel crises: stikstofcrisis, wooncrisis, energiecrisis, koopkrachtcrisis, crisis schadeafhandeling gaswinning Groningen, crisis opvangasielzoekers, coronacrisis, klimaatcrisis. En dan is er ook nog een oorlog gaande in Oekraïne. Een aantal van de crises komt omdat onze regering meent dat de markt het probleem wel oplost, of dat het allemaal zo’n vaart niet loopt. Maar bijvoorbeeld bij de klimaatcrisis tikt de tijd wel door en moet er echt iets gebeuren. In Glasgow 2021 en Parijs 2015 hebben we afgesproken dat de opwarming van de aarde onder de 1,5 graad blijft. Om daaraan bij te dragen heeft Nederland zich vastgelegd om de uitstoot van broeikasgassen in 2030 met 55% te verminderen. Maar dat gaat niet lukken met de huidige kabinetsplannen. Het Centraal Planbureau denkt dat hooguit ongeveer 40 tot in meest gunstige geval 50% reductie kan worden gerealiseerd. De klimaatdoelen voor 2030 blijven dus buiten beeld, en dat is slecht voor de opwarming. Eén van de oorzaken dat de CO2 uitstoot niet snel genoeg daalt, komt doordat kolencentrales weer op volle kracht mogen draaien om de verminderde gastoevoer uit Rusland door de oorlog in Oekraïne te compenseren. Maar dat is dus slecht voor het klimaat.
De Raad van State heeft gewaarschuwd dat het cruciaal is dat nu maatregelen worden genomen. Vooruitschuiven kan niet langer, want de effecten van de opwarming zijn zichtbaar. Kijk naar Pakistan waar recent door hevige regenval een derde van het land door overstromingen is getroffen, en oogsten verloren zijn gegaan. Of zie de hongersnood in Oost Afrika, of de bosbranden in Australië. Het is overduidelijk dat het klimaat verandert. Lokaal heviger regen, elders langer aanhoudende droogte waardoor oogsten mislukken en dus hongersnood ontstaat. De grootste problemen zijn er meestal in armere delen van de wereld, terwijl die landen het minst hebben bijgedragen aan de opwarming van de aarde maar het hardst worden getroffen. In internationaal verband is overigens een klimaatschadefonds opgericht, maar helaas Nederland doet nog steeds niet mee aan dit klimaatschadefonds. Hoe dan ook, uit een oogpunt van klimaatrechtvaardigheid moeten deze landen worden geholpen.
Tenslotte, ik begrijp zeker wel en ben het er ook volledig mee eens dat er iets moet gebeuren aan de koopkracht, want niet meer kunnen rondkomen is niet acceptabel. Veel huishoudens zakken door de ondergrens. Terecht dus dat zij worden ondersteund, maar wij mogen de mensen elders in de wereld niet vergeten. Klimaatrechtvaardigheid eist dat wij deze landen helpen en iets moeten doen, en niet uitstellen van maatregelen. Dus vertraag de klimaatdoelen 2030 niet want de gevolgen van te weinig actie tot op heden zijn: extreme hittegolven, overstromingen, natuurbranden, droogte. De tijd tikt door, het is urgent, maar is dat gevoel er voldoende in Den Haag? En wat kun je zelf doen? Juist: energiezuiniger worden. Samen kunnen we voorkomen dat de aarde opwarmt, en ja ook jouw bijdrage hoe klein ook helpt.

Namens het bestuur
Henk Verheij, voorzitter